 |
| Jumping Crocodile! |
Vorige week donderdag verlieten we ons inmiddels vertrouwde Darwin. Vijf dagen later kwamen we aan in Alice Springs, de enige grote stad in het midden van Australië.
Onze laatste middag in Darwin brachten we door op een cruiseschip. Ja, je leest het goed. Zo kom je nooit op een cruiseschip en zo zit je er twee keer per jaar! Van de zomer vertoefde ik vier dagen op de Ms. Zaandam. Dit keer was de Ms. Volendam aan de beurt. Een studievriend van LM werkt voor de Holland America lijn en legde die dag toevallig aan in Darwin. Hij was zo vriendelijk ons uit te nodigen, een rondleiding te geven én op een biertje te trakteren. Super leuk, ook om eens achter de schermen mee te kijken.
Donderdag vertrokken we richting Kakadu National Park, wat een flink stuk rijden was. Onderweg maar een stopje doen bij Adelaide River, waar we een Jumpin Crocodile Cruise maakten. Geen Holland America lijn, maar een simpele boot die ons de gevaarlijkste dieren van Australië liet zien: krokodillen. Met een stuk vlees aan een hengel werden de beesten naar de boot gelokt, waarop de ‘salties’ – zoals zoutwaterkrokodillen genoemd worden – gretig toehapten. Daarvoor moesten ze wel een stuk uit het water springen, wat mooie plaatjes opleverde. Na de Adelaide River reden we door naar Kakadu National Park. De lange rit werd beloond met een prachtig uitzicht bij Ubirr. Daar sliepen we op een basic camping.
 |
| Ubirr, Kakadu |
 |
| Yellow Waters, Kakadu |
De volgende dag zagen we nog meer mooie uitzichten in het park en reden we verder naar Pine Creek. Onderweg hadden we even gezwommen bij de Edith Falls, vlakbij Katherine. De dag erna sliepen we in Mataranka, een klein plaatsje met natuurlijke warm waterbronnen. Even lekker chillen dus! Overigens zagen we in Mataranka ontzettend veel walliby’s, een soort kleine kangoeroes. Bij de eerste maakten we nog enthousiast foto’s, maar nadat de buren ze gevoerd hadden en de wallaby’s niet meer weg te slaan waren, vonden we het meer ongedierte worden. Ook langs de weg zie je hier ontzettend veel wallaby’s. Dode wallaby’s welteverstaan. En dode koeien. De wegen lijken makkelijk hier: lang en recht. Je aandacht kan daardoor echter snel verslappen. Oppassen dus. Zeker in het donker: dan wordt rijden sowieso afgerijden en dat doen wij dus ook niet. Goed hè?
Zondag weer de van in voor weer een lange rit: op naar Tree Ways, het kruispunt waar je af kunt slaan richting de oostkust. Maar wij reden – na een nachtje op de camping in Tree Ways te hebben geslapen – weer verder richting het zuiden. Onze volgende bestemming: Alice Springs. Halverwege gestopt om de rotsen bij Devil’s Marbles te bekijken: een grote verzameling rotsen die op een onnatuurlijke manier lijken te zijn neergezet. Deze rotsen zijn echter op een natuurlijke manier gevormd. Erg bijzonder!
 |
| Wallaby in Mataranka |
 |
| Devil’s Marbles |
Keep you posted!
Heerlijk mee kunnen genieten zo! Super leuk!
Wooooow die krokodil!!! En serieus, een Nederlands cruiseschip in Ozzie? Ik wist niet dat dat tot de mogelijkheden behoorde ;).