Al jaren heb ik een haat/liefdeverhouding met coaches. Maar waarom eigenlijk? Coaches hebben mij alleen maar goeds gebracht.
Toen een klant van mij laatst volledig door het slijk werd gehaald op social media, was voor mij de maat vol.
Businesscoaches, online ondernemers, influencers… Al deze ‘nieuwe’ beroepsgroepen worden regelmatig onderuit gehaald. Zo ook Mieke Kuilman, social sales expert en oprichter van de Social Sales Academy. Mieke zou een oplichter zijn. Ik begrijp nog steeds niet waarop dat is gebaseerd.
Een oplichter is naar mijn weten iemand die geld vraagt voor iets, en dat niet levert. Mieke daarentegen verkoopt kennis, en geeft haar klanten toegang tot een online academy. De bedoeling is dat zij daar hun investering terug verdienen. Toegang tot de academy kost € 2500. Als je dat terugverdient, heb je je investering er dus uit!
Ook online ondernemers als Joshua Kaats en Jia Ruan werden laatste online afgezeken. Zij worden eveneens uitgemaakt voor oplichters. Terwijl zij toch echt een concrete cursus verkopen, en die ook leveren. Joshua biedt zelfs een ‘no cure no pay’-garantie aan.
Naar mijn mening worden businesscoaches, online ondernemers en influencers vooral niet begrepen. Daarbij wordt succes hen vaak niet gegund.
Het is voor veel mensen wellicht een raadsel wat businesscoaches, online ondernemers en influencers precies verkopen of leveren, en hoe zij hun geld verdienen. Dat zegt echter meer over de haters dan over de ondernemers in kwestie.
Natuurlijk zijn er ook echte oplichters. Ondernemers die niet leveren, of beloftes maken en niet nakomers. Dan vind ik het terecht als er over hen geklaagd wordt. Maar negen van de tien keer is het vooral onbegrip en afgunst vanuit de klager. Bovendien: dan koop je toch niet? Ik snap niet waar mensen zich druk om maken.
Ik moet toegeven dat ik zelf ook vaak sceptisch ben. Coaches en online goeroes zitten snel in mijn allergie-zone. Ik kan niet tegen commerciële praat als ik (nog) niets wil kopen. Maar dit zegt natuurlijk ook iets over mezelf. Dan zijn we gewoon geen match. Ik ga niet meteen de betreffende ondernemer afzeiken – of een oplichter noemen – op internet.
Nu ik erover nadenk: misschien is dit allemaal gebaseerd op een soort stereotypering van een coach. Iemand die weinig doet, en de coachee laat praten en zelf de antwoorden laat vinden. En hoewel dit soms passief overkomt, is het stellen van de juiste vragen natuurlijk wel een kunst. Niet iedereen kan coachen!
Eigenlijk heb ik zelf enkel goede ervaringen met coaches gehad. Ik heb een paar jaar geleden twee losse sessies gehad bij twee jonge coaches. Daarnaast heb ik natuurlijk een VIP dag bij Mariska gevolgd. Met Chantal heb ik meerdere coachinggesprekken gehad via The Next Women. En begin dit jaar begon ik voor het eerst aan een coachingtraject (bij Carlijn Ottens). Over allen niets dan goeds.
Misschien heb ik net de goede coaches getroffen, of misschien begrijp ik beter dan de gemiddelde Nederlander wat businesscoaches, online ondernemers en influencers doen… Maar toch – of juist daarom – wil ik zeggen: laten we stoppen met het online afzeiken van ondernemers. Tenzij je écht bent opgelicht natuurlijk.
Hoe denk jij hierover? Vind jij businesscoaches, online ondernemers en influencers oplichters? Waarom? Wat vind jij oplichterij? En wat is jouw ervaring met coaches?
Vaak wijzen coaches je op dingen die voor de hand liggen (maar waar je zelf op dat moment niet op komt)
Dan lijkt het misschien al vaak dat het niet echt een advies is.
En je kan bijna alle tips (die dus ook voor de hand liggen) ook op internet vinden.
Ik denk dat een coach toegevoegde waarde heeft als die je in beweging kan zetten. Vaak weet je zelf de antwoorden al wel.
Ik ben het grotendeels met je eens, maar snap ook waar het ongenoegen voor personen zoals Jia Ruan vandaan komt. Hij beloven een cursus, en leveren die ook inderdaad. Maar zij schetsen ook hele rooskleurige plaatjes van jongeren die duizenden euro’s per maand verdienen, terwijl 99% van de cursisten niet zal slagen. Natuurlijk komt dat deels door de inzet van de cursisten zelf, maar er komt ook een stukje geluk bij kijken. Daarnaast profileren ze zichzelf vaak als succesvolle e-commerce eigenaar met dure auto’s en grote villas, terwijl ook hier 99% van het geld komt van het verkopen van de cursus zelf.
Ik ben het dus niet oneens met het feit dat ze dit soort cursussen verkopen, maar vind wel dat het beeld dat geschetst wordt met opzet te rooskleurig weergegeven wordt. Maar goed, dan heb ik het ook over een kleine groep die zich richt op jongeren met een droom, in plaats van coaches die zich richten op ondernemers die weten wat ze doen.