Hallo vanuit de bubbel! As we speak ben ik ruim drie weken met zwangerschapsverlof. Een mooi moment om terug te blikken op mijn zwangerschap. Hoe heb ik het ervaren?
Sinds ik bekend maakte dat ik zwanger ben (was?), heb ik niet veel over mijn zwangerschap gedeeld. Ik wil van deze blog geen mommyblog maken. Toch voelde ik van de week de behoefte om eens wat over mijn zwangerschap te delen. Nu het einde nadert, besef ik me dat deze tijd nooit meer terug komt. Ik heb het vanaf het eerste moment bijzonder gevonden, en vind het fijn om straks terug te kunnen lezen hoe ik het heb ervaren. Anders vergeet ik het misschien. En hopelijk vind jij het ook interessant.
Zwanger!
Op 9 augustus kom ik er achter dat ik zwanger was. Ik ben een paar dagen over tijd, en weet dat ik zwanger zou kunnen zijn. Hoewel het vaak wordt aangeraden om ’s morgens te testen, omdat je dan meer hormonen in je urine hebt, ben ik te ongeduldig en doe ’s avonds een test. Die is positief. Ik ben zwanger! Heel onwerkelijk, en tegelijk ben ik erg blij. Zou het allemaal goed blijven gaan? Ik ben gewoon zwanger!
En wat doe je dan?! Ik bel de huisarts, die verwijst mij naar de verloskundige. We kunnen 2 september terecht voor een eerste echo met 8 weken. Ik kan niet wachten om te weten dat het ‘er echt zit’, dat het hartje klopt en dat het er geen twee zijn 😉
Zwanger op Aruba
Een week later vlieg ik naar Aruba, moet heel wat bubbels afslaan en vier mijn 33ste verjaardag met een 0.0. Dit levensjaar wordt heel bijzonder. Ik word moeder! Tegelijkertijd voelt het nog steeds heel abstract. Ik ben zes weken zwanger, dus je ziet nog niets, en behalve een beetje hangry in de ochtend, voel ik mij ook niet anders. De enige indicatie die ik heb, zijn mijn iets groter geworden borsten (hoera).
Eerste echo: 8 weken
De eerste echo blijkt gelukkig goed te zijn. Wauw, ik ben echt zwanger. Nog steeds. Op naar de volgende echo, de 11 weken echo eind september. Dan geloof ik het pas écht, dat dit kindje het misschien gewoon gaat worden, en dat ik geen miskraam krijg.
Zwanger op Texel
Een paar weken later vertrek ik naar Texel voor een weekje met familie. Inmiddels 10 weken zwanger delen we het nieuws. Zo leuk! Het leek mij geen optie om de zwangerschap een week lang te verzwijgen, mede gezien de hoeveelheid borrels. En ik vind het ook heel erg leuk om iedereen op de hoogte te brengen. Ik had het al een paar vriendinnen verteld, en nu kan ik o.a. mijn moeder en broers inlichten met een klein cadeautje. Still feeling great overigens!
Tweede echo: 11 weken
Vlak na Texel hebben we de 11 weken echo: de baby doet het nog! Ze is duidelijk gegroeid ook. Wat ontzettend bijzonder om dit te zien. Dit wezentje op het scherm zit gewoon in mijn buik. Na deze echo laat ik bloed afnemen voor de NIPT-test en het bloedonderzoek.
Derde echo: 13 weken
Twee weken – begin oktober – hebben we weer een echo: de nieuwe 13 weken echo. Dit is een soort voorloper van de 20 weken echo, waarop al heel veel wordt ‘gecheckt’. Alles lijkt so far in orde, wat erg goed voelt. De baby is ook weer zichtbaar gegroeid. Zo tof! Daarnaast krijgen we een goede NIPT-uitslag, wat betekent dat er geen afwijkingen zijn gevonden op de chromosomen. Shit is getting real! Ik begin er steeds meer van te genieten en we brengen hierna al onze resterende familieleden en vrienden op de hoogte.
Zwanger in Andalusië
De maand erna ga ik weer op vakantie. Met dezelfde familieleden vlieg ik voor een week naar Andalusië. Ik vind op dat moment dat ik al een klein buikje heb. Ook denk ik voor het eerst een heel klein beweginkje in mijn buik te voelen. Na een mooie hike – en foto gemaakt te hebben – maak ik mijn zwangerschap Insta public. Het wordt mijn beste post so far, haha. Het is fijn om weer in Malaga te zijn, waar mijn vriend en ik in mei ook nog waren, en waar we samen officieel besloten dat we een kindje wilden.
Boek afronden
November is aangebroken. Even geen echo’s meer tot de 20 weken echo. Het is de maand waarin ik vooral de puntjes op de i zet voor de lancering van mijn tweede boek. Op 3 december ligt ‘ie in de winkels, en op 2 december vier ik dat al met een boekevent in Utrecht. Daarnaast moet ik mijn boek nog helemaal inspreken, in een studio in Weesp. Een drukke maand dus, maar het voelt ook wel als de laatste loodjes. Mijn boek uitbrengen is mijn laatste grote to-do dit jaar. Op 5 december vliegen we naar Kaapstad voor drie weken vakantie, en in 2022 werk ik nog maar 2,5 maand voor mijn verlof begint.
Vierde echo: 20 weken
Net voor mijn boekevent is de 20 weken echo, en horen we tot mijn grote verrassing dat we een zoon krijgen. Gek genoeg ging ik uit van een meisje, en hadden we zelfs al een naam. Voor een jongen vinden we dat een stuk lastiger. Maar het belangrijkste is: ook deze echo is weer helemaal goed. En een week later sta ik te shinen op mijn eigen boekevent. Kers op de taart!
Zwanger in Zuid-Afrika
Op 5 december nemen we de taxi naar Schiphol, waar ik mijn boek zie liggen. Wauw, goals! We vliegen die dag naar Kaapstad, ondanks de dreiging van Omikron. Ik wil me daar niet door laten tegenhouden. In Nederland is het net zo ‘gevaarlijk’. Het blijkt een goede keuze, want in Nederland gaat het al snel een stuk slechter met corona dan in Zuid-Afrika.Wij genieten volop van hiken, zon, strand en heerlijke horeca. Ik voel me nog tiptop en maak nog hikes van een paar uur. Ik ben iets sneller buiten adem, maar dat is het ook eigenlijk. Echt de ultieme baby moon.
Happy new year
Met 25 weken zwangerschap ga ik na Zuid-Afrika braaf in quarantaine, en luidt daarna beschaafd het nieuwe jaar in. Dit wordt het jaar waarin ik moeder word! Het jaar waarin een kindje krijgen het belangrijkste is, en mijn herstel natuurlijk. Businesswise heb ik (nog) geen grote plannen. Het is voor nu vooral focus op de badkamer verbouwen én de verkoop van Snappr. Daarna ben ik klaar voor mijn verlof.
Verbouwing, verkoop Snappr, voorbereiden verlof
Eigenlijk staat heel januari en februari in het teken van de verbouwing en de verkoop. Hierdoor vliegt de tijd echt en sta ik niet altijd heel bewust stil bij de zwangerschap. Gelukkig groeit mijn buik wel goed en voel ik regelmatig schopjes. Dit houdt mij in het moment en ik geniet echt van die momenten. Ik probeer niet te stressen over de badkamer of de verkoop, maar soms is dat best lastig.
Zwanger in Oostenrijk
Ondertussen ga ik met 27 weken nog op wintersport in Oostenrijk. Ik ski natuurlijk niet meer, maar vind het wel gezellig om nog mee te gaan. Helaas is mijn moeder de hele week ziek en krijg ik voor het eerst bekkenbodempijn. Ik vrees van het ploeteren door de sneeuw… op moonboots. Niet erg goed voor mijn lijf. Gaat dit vanaf nu de standaard zijn? Het beruchte derde trimester is begonnen…
Project babykamer, fotoshoot en beeldje
Eind februari is de verbouwing toch echt klaar, de troep is zo goed als opgeruimd en de babykamer is grotendeels af. Dat geeft rust. De overdracht van Snappr heeft plaatsgevonden en ik ben zo goed als klaar om mijn werk neer te leggen en op 12 maart met verlof te gaan. Inmiddels ben ik alweer 33 weken zwanger; een mooi moment om mijn zwangere buik vast te leggen en nog even heel goed te gaan genieten van deze bijzondere fase.
Rustiger aan
Vanaf week 34 doe ik het wat rustiger aan. Ik ben inmiddels bij de bekkenfysio geweest. Die gaf aan dat ik niet gek ben 😉 en de klachten er eigenlijk bij horen. Ik heb een paar (ontspannings-)oefeningen en tips mee gekregen om de klachten niet erger te laten worden. Ik sport inmiddels niet meer intensief, maar doe wel nog zo’n twee keer week yoga. Ook boek ik weer een stilte retraite bij de Hoorneboeg. Ik kom al meer en meer in mijn bubbel.
Met zwangerschapsverlof + zwanger in Antwerpen
Met 35 weken ga ik met zwangerschapsverlof. Op 11 maart heb ik mijn laatste werkdag. Ik voel me vrij relaxed, want Snappr is overgedragen, mijn VA’s zijn ingewerkt, ik heb heel veel opgebouwd en geautomatiseerd laatste jaren, en vanaf 1 augustus starten er alweer drie coachklanten. Om deze fase af te sluiten – en een nieuwe in te luiden – ga ik met Chantal een nachtje naar Antwerpen. Echt genieten! We nemen het ervan, hebben een heerlijk hotel en dineren uitgebreid bij een goed restaurant. Het zonnetje schijnt; een prachtige start van mijn verlof.
Liggingsecho: 36 weken + babyshower
Het gaat nu echt hard: mijn buik is enorm, lang wandelen gaat niet meer en ik heb deze week de liggingsecho. Hoewel ik al bijna zeker weet dat ‘ie goed ligt, is het fijn dit bevestigd te krijgen van de verloskundige. Hij ligt met zijn hoofdje naar beneden – en al goed ingedaald – en zijn billetjes omhoog aan de ene kant, en beentjes opgetrokken omhoog aan de andere kant. Kers op de taart: ik word dit weekend verrast met een echte babyshower! Zo ontzettend leuk dat mijn dierbaren dit voor mij hebben georganiseerd, en samen met mij vieren dat ik moeder word.
In de bubbel: 37 weken – heden
Ik tik de 37 weken aan en dat betekent dat ik officieel mag bevallen; thuis in bad. Het bevalbad is gehuurd en staat opgeblazen klaar in de woonkamer. Mijn moeder is twee keer vroeg bevallen, dus ik ben voorbereid dat ook mijn baby eerder kan komen. Daarom pak ik vanaf deze week écht mijn rust. Geen geklus meer in huis, geen to-do’s en weinig afspraken verder. Ik kom tot rust en voel me al snel zelfs weer fitter worden.
En nu ik dit schrijf ben ik ruim 38 weken zwanger. De bijna negen maanden zijn voorbij gevlogen, en tegelijkertijd voel ik mij al eeuwen zwanger. Aruba, Texel en Andalusië lijken een jaar geleden. Mijn boek, Zuid-Afrika, de badkamer, de verkoop van Snappr. Het is allemaal verleden tijd. En al die tijd was ons jongetje er al bij.
Terugblik zwangerschap
Als ik nu terugblik heb ik mij vooral heel goed gevoeld. Ik ben niet misselijk geweest en heb lang nog lekker gesport. Vanaf het derde trimester is het – zoals het vaak ‘hoort’ – iets zwaarder geworden, maar ik heb echt kunnen genieten tot het einde. Wat meehelpt is dat niet alleen mijn zwangerschap goed is verlopen, maar dat ik afgelopen negen maanden ook veel mooie mijlpalen heb gehad op andere vlakken. Ik heb echt op een roze wolk gezeten in het leven.
Ik ben onwijs dankbaar voor mijn smooth zwangerschap – van makkelijk zwanger raken tot een vrijwel vlekkeloze zwangerschap en kijk ernaar uit om een gezond kindje op de wereld te gaan zetten met een fijne bevalling. Dat gun ik echt iedereen. Voor iedereen bij wie het niet zo gaat als bij mij: ik denk aan jullie!
P.S. Kraamcadeau? Check Mommaluv!
Gedurende mijn hele zwangerschap ben ik al overladen met spullen. Van de liefste cadeautjes tot heel praktische dingen die ik mocht lenen of overnemen. Ons jongetje komt nu al niets te kort. Dit doet mij beseffen hoe goed wij het hebben – wij persoonlijk maar ook wij als Nederlanders. In andere landen hebben kinderen minder geluk. Daarom hebben mijn vriend en ik besloten om geen kraamcadeaus te vragen. Mocht je alsnog graag iets geven, maak dan alsjeblieft een donatie over aan Stichting Mommaluv >
Ik heb me hierbij aangemeld omdat ik het concept prachtig vind. Van alle donaties wordt een zwangere vrouw in Namibië geholpen, om zo ook haar baby een goede start te kunnen geven.
Tot heel snel, lief jongetje! Ik kan niet wachten om je eindelijk echt te ontmoeten.
Wow, wat een mooi overzicht van je zwangerschap. Laal de bevalling nu maar beginnen.
Geweldig Suus om de hele zwangerschaps tijd te lezen. Het geeft een mooi inzicht in die tijd. Je weet dat we achter jullie staan en wachten vol spanning af op het bericht van onze achter kleinzoon. Lieve groeten kus.